Ο καρκίνος του πνεύμονα αποτελεί την πρώτη αιτία θανάτων λόγω καρκίνου σε πολλές ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου.

Ενώ σε άλλες μορφές καρκίνου όπως αυτόν του μαστού, του τραχήλου της μήτρας και του προστάτη, έχει επιτευχθεί πρόοδος που έχει βελτιώσει την επιβίωση των ασθενών, στον καρκίνο του πνεύμονα η θνησιμότητα δεν έχει αλλάξει.

Δυστυχώς οι διεθνείς στατιστικές δείχνουν ότι η επιβίωση των ασθενών στα 5 χρόνια από τη διάγνωση, είναι μόνο μεταξύ 5% και 10%.

Το ψηλό ποσοστό θανάτων που παρατηρείται στον καρκίνο του πνεύμονα, είναι κατά κύριο λόγο συνέπεια του γεγονότος ότι οι ασθενείς παρουσιάζονται στο γιατρό με σημαντική καθυστέρηση, όταν ήδη η νόσος έχει ξαπλωθεί τοπικά ή έχει κάνει μεταστάσεις σε άλλα όργανα.

Περίπου 85% των ασθενών, βρίσκονται στο στάδιο 3 ή 4 της νόσου όταν γίνεται η διάγνωση. Στα στάδια αυτά δεν είναι πλέον δυνατόν να γίνει η πλήρης χειρουργική αφαίρεση του όγκου.

Στις περιπτώσεις όπου ο καρκίνος του πνεύμονα δεν έχει προχωρήσει και μπορεί ο χειρούργος να αφαιρέσει πλήρως τον όγκο, οι πιθανότητες ίασης είναι πολύ ψηλές. Όμως σήμερα κατά γενικό κανόνα υπάρχουν σημαντικές καθυστερήσεις στη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα, γεγονός που επιδεινώνει ουσιαστικά την πρόγνωση των ασθενών.

Υπάρχει διαδεδομένη η αντίληψη ότι ο καρκίνος του πνεύμονα δεν δημιουργεί συμπτώματα, εξελίσσεται αθόρυβα και μόνο όταν έχει πλέον επεκταθεί προκαλεί προβλήματα στον ασθενή που τον οδηγούν στο γιατρό.

Αυτή η αντίληψη τίθεται υπό αμφισβήτηση από γιατρούς του Σαουθάμπτον, στο Ηνωμένο Βασίλειο. Σε κλινική έρευνα σε 22 άνδρες και γυναίκες που είχαν διαγνωσθεί πρόσφατα με καρκίνο του πνεύμονα, προσπάθησαν να αναγνωρίσουν όλα τα κλινικά προβλήματα που παρουσίασαν οι ασθενείς προτού γίνει η διάγνωση.

Στην ουσία οι γιατροί διαπίστωσαν ότι οι ασθενείς για πολλούς μήνες πριν από τη διάγνωση, είχαν νέα συμπτώματα σε σχέση με τη νόσο. Οποιοδήποτε και εάν ήταν το στάδιο της νόσου κατά τη διάγνωση, σχετικά συμπτώματα υπήρχαν για πολλούς μήνες πριν. Τα συχνότερα συμπτώματα ήταν ο βήχας, ο πόνος σε μια περιοχή του θώρακα ή εντοπισμένος σε μία ή περισσότερες πλευρές, η κούραση, η αδυναμία και η απώλεια βάρους. Οι ασθενείς δεν συσχέτιζαν τα εν λόγω συμπτώματα με την πιθανότητα να οφείλονταν σε καρκίνο του πνεύμονα. Το αποτέλεσμα ήταν να καθυστερούν για πολλούς μήνες προτού ζητήσουν βοήθεια από το γιατρό τους.

Το συμπέρασμα των Άγγλων γιατρών είναι ότι εάν το πλατύ κοινό γνώριζε καλύτερα τα σημεία και συμπτώματα που συνοδεύουν τον καρκίνο του πνεύμονα, τότε θα ήταν δυνατό σε πολλές περιπτώσεις η διάγνωση να γινόταν έγκαιρα. Όπως έχουμε δει έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του πνεύμονα, δηλαδή πριν ακόμη ξαπλώσει τοπικά και κάνει μεταστάσεις, σημαίνει σημαντικά μεγαλύτερα ποσοστά ίασης.

Η γνώμη μας είναι ότι η εν λόγω εργασία, παρά το γεγονός ότι συμπεριέλαβε μικρό αριθμό ασθενών, προσθέτει αξιόλογες νέες πληροφορίες που είναι χρήσιμες στην καταπολέμηση του καρκίνου του πνεύμονα.

Είναι βέβαια αναγκαίο να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και από άλλες μεγαλύτερες έρευνες. Μάλιστα θα ήταν καλό εάν από τα σημεία και συμπτώματα που αρχίζουν μήνες πριν από τη διάγνωση, υπάρχουν κάποια χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να εγείρουν ταχύτερα την υποψία για καρκίνο.

Τελειώνοντας θέλουμε να τονίσουμε ότι σε περίπτωση που υπάρχουν σημεία και συμπτώματα όπως επίμονος βήχας, πόνος στο θώρακα, κούραση, ανορεξία και απώλεια βάρους, επαναλαμβανόμενη πνευμονία, πρήξιμο του προσώπου και του λαιμού, αιμόπτυση, πρέπει να ζητείται το ταχύτερο βοήθεια από το γιατρό.

Άνθρωποι που κινδυνεύουν περισσότερο από καρκίνο του πνεύμονα όπως οι καπνιστές, πρέπει να είναι πολύ πιο προσεκτικοί.  Είναι βέβαια καλύτερα να σταματήσουν το γρηγορότερο την καταστροφική τους συνήθεια αλλά παράλληλα να εξετάζονται άμεσα από το γιατρό τους σε περίπτωση που παρουσιάζουν ένα ή περισσότερα από τα πιο πάνω συμπτώματα.