Η οξεία μυελοβλαστική λευχαιμία αποτελεί μια πολύ
σοβαρή κακοήθη νόσο του αίματος για την οποία έχει επιτευχθεί σημαντική
πρόοδος κατά τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
Ιστορικά η νόσος αυτή συνδυαζόταν με πολύ φτωχή πρόγνωση. Όμως η
πρόοδος στη χημειοθεραπεία, στην υποστηρικτική θεραπεία όπως επίσης και
στη μεταμόσχευση του μυελού των οστών έχει
αυξήσει σημαντικά την επιβίωση και ίαση των ασθενών. Για παράδειγμα στα
παιδιά επιτυγχάνεται ίαση σήμερα της τάξης του 70% έως 80%.
| Παρά το γεγονός αυτό, υπάρχει ακόμα ένα ποσοστό
ασθενών των οποίων η λευχαιμία δεν ανταποκρίνεται στις εντατικές
θεραπείες που χορηγούνται. Η κακή εξέλιξη των ασθενών αυτών
μπορεί να σημειωθεί από τα πρώτα στάδια της θεραπείας ή αργότερα με
υποτροπή της της νόσου. Η μη ανταπόκριση της λευχαιμίας στη
χημειοθεραπεία συνοδεύεται με φτωχή πρόγνωση για τον ασθενή. Ο
λόγος που συμβαίνει αυτό είναι λόγω του ότι τα λευχαιμικά κύτταρα
αναπτύσσουν μηχανισμούς αντίστασης στη δράση των φαρμάκων της
χημειοθεραπείας που είναι το βασικό όπλο εναντίον της λευχαιμίας.
|
Εδώ και αρκετά χρόνια οι προσπάθειες των ερευνητών και των γιατρών
συγκεντρώνονται στο να βρουν τρόπους να καταπολεμήσουν και υπερνικήσουν
τους μηχανισμούς αντίστασης των λευχαιμικών κυττάρων εναντίον της
χημειοθεραπείας.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα κλινική έρευνα μας έρχεται από το
Southwest Oncology Study Group
των Ηνωμένων Πολιτειών, κατά την οποία οι γιατροί
κατάφεραν να βελτιώσουν σημαντικά την επιβίωση ασθενών με οξεία
μυελοβλαστική λευχαιμία.
Σε 226 ασθενείς με φτωχής πρόγνωσης, ανθεκτική οξεία μυελοβλαστική
λευχαιμία, χορήγησαν το γνωστό ανοσοκατασταλτικό φάρμακο κυκλοσπορίνη
ταυτόχρονα με την κλασσική θεραπεία εφόδου για τη λευχαιμία αυτή.
Η κλασσική θεραπεία των λευχαιμιών αυτών, περιλαμβάνει την αρχική φάση
εφόδου με δύο ή τρία φάρμακα από τα οποία τα κυριότερα είναι η
daunorubicin (ανθρακυκλίνες) και η
cytarabine.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που παρουσιάζουν οι ασθενείς αυτοί,
είναι η ανθεκτικότητα των λευχαιμικών κυττάρων στην
daunorubicin, η οποία είναι βασικότατο φάρμακο στην θεραπεία των
λευχαιμιών.
Στην κλινική έρευνα που σας παρουσιάζουμε σήμερα φάνηκε ότι η
προσθήκη της κυκλοσπορίνης στη θεραπεία εφόδου και ενατατικοποίησης,
βελτίωσε σημαντικά τα αποτελέσματα της θεραπείας και την επιβίωση των
ασθενών.
Ταυτόχρονα φάνηκε ότι η προσθήκη ενός ακόμη φαρμάκου στην θεραπεία,
δηλαδή της κυκλοσπορίνης, δεν δημιούργησε αυξημένη θνησιμότητα στους
ασθενείς.
| Ο τρόπος με τον οποίο, η κυκλοσπορίνη βοηθά τους
ασθενείς αυτούς, είναι με την καταστολή της δράσης μιας ειδικής
πρωτείνης που ονομάζεται
P-glycoprotein (Pgp).
Η πρωτείνη αυτή, παράγεται από τα λευχαιμικά κύτταρα και βγάζει
έξω από αυτά τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα, με αποτέλεσμα να μη μπορούν
να δράσουν και να καταστρέψουν τη λευχαιμία.
|
Πιστεύουμε ότι τα αποτελέσματα της έρευνας αυτής είναι πολύ
σημαντικά και πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπ' όψη από τους γιατρούς που
αντιμετωπίζουν τις λευχαιμίες.
Το γεγονός ότι η κυκλοσπορίνη μπορεί να καταστείλει την ανθεκτικότητα
των λευχαιμικών κύτταρων, στις κακής πρόγνωσης οξείες μυελοβλαστικές
λευχαιμίες, χωρίς να αυξάνει την τοξικότητα και θνησιμότητα δεν μπορεί να
περάσει απαρατήρητο.
Η αύξηση της συνολικής επιβίωσης των ασθενών αυτών (που διαφορετικά
δεν είχαν καλή κατάληξη), η οποία επιτυγχάνεται από τη μέθοδο της
προσθήκης της κυκλοσπορίνης στη θεραπεία εφόδου και εντατικοποίησης, είναι
μια σημαντική πρόοδος στην καταπολέμηση της λευχαιμίας.
